به جمهوری جسمانی خوش آمدید

  • سام محمودی سرابی

 

به‌عنوان یک روزنامه‌نویس مستقل وقتی مشغول تحقیق روی کشتارهای دهه‌ی خونبار ۶۰ بودم به کسانی برخوردم که تجربه هولناک‌تری از ” زندگی کردن مرگ” یا زیست جسدوار زندانیان سیاسی داشتند چراکه برخلاف زندانیان سیاسی و عقیدتی، کسی در خارج از زندان منتظر این افراد نبود. این طردشده‌گی جبری فقط خانوادگی نبود و جامعه نیز با نابودی معلول سعی داشت علت (که در آن فضای تئولوژیک به‌مثابه بیماری بدان می‌نگریست) را انکار کند.

خواری مکرر و هرروزینه در شورآباد، در ورامین، در جزیره‌ی فرور، در آب حیات کرمان، در تل سیاه، در پاسارگارد و در اردوگاه‌های دیگر که انسان‌ها از حق که سهل است، از نیازهای‌های اولیه و ناگزیر، حیوانی، نیز بی‌بهره بودند؛ نیازهایی چون یک متر جا برای خوابیدن، روزی یکی دو وعده‌ی غذا برای نمردن، امکان دسترس به آب و دستشویی و هر‌گونه تماسی با جهان خارج مسلوب* و محروم بودند؛ آن هم در زیر هراس مدام از جیره‌ی شلاق و غژغژ هراس‌انگیز بلندگو که جز یکبار خبر آزادی در دیگر بارها بسی به ندرت خبری خوش دارد ودر این شکنجه‌گاه‌ها اقبال با زندانیانی خواهد بود که مصلوب و از چوبه‌های دار آویزان شوند. بیابان داغ کهریزک، بدن‌های لخت و تازیانه خورده و تشنه و دژخیمان شروری که چون خدا هر کاری می‌توانند با جسم و جان تو کنند بی‌آنکه فریادت را در تمامی جهان فریادرسی باشد.

کهریزک در دورانی رخ می‌دهد که پیشرفت شبکه‌های اجتماعی اختفای جنایات را دشوار کرده است. کهریزک یک خطای جزئی و استثنایی بر قاعده نبود و دلیل آن همان محشرهای عینیت یافته‌ای است که پیش و پس از جنگ و تا به همین لحظه‌ی حاضری به طور سیستماتیک تداوم داشته‌اند. تنها کسی که این محشرها را تجربه کرده باشد می‌داند که من چه می‌گویم بی‌آنکه بتواند بیانش کند.

اینکه نهار زندانی یک کاسه پلاستیکی برنجی باشد که وقتی عدد دانه‌های آن تصادفاً به چهل می‌رسد، زندانی جشن می‌گیرد، اینکه خبر انتقال از یکی از این محشرها به خوابیدن در کنار مستراح دریک زندان رسمی چون اوین یا قصر شادترین لحظه‌ی عمر کسی شود، اینکه حتی پس از آزادی گزندهای‌های عمیق روانی – دست‌کم هراس دایم از تعقیب و خواب دایم زندان و دستگیری ـ به رفیق تمام عمرت بدل شود.

یاد آوری چهره‌های شرور تازیانه در دست، یاد آوری درد مجاری ادرار و معده و محدودیت زمان تخلیه، یادآوری فرود آمدن کابل و احساس رگه‌ی خون بر پشت و از دست دادن کنترل بدن، له شدن از هر نظر و هر چه بگویم تمامی ماجرا نیست. تمامی ماجرا چون هر وضعیت بشری یک کلیت است فراتر از همنشانی و گردآوری همه‌ی اجزاء. کهریزک تنها یک پرده بود که برخلاف پرده‌های دیگر بالا رفت.

زندان قصر، شور آباد، قزل حصار و جزیره‌ی مرگ. سه سال، شش ماه، پنج سال، هیچ حسابی جز قرعه و هوس آنی حاج آقا در تعیین مدت و محل حبس در کار نیست.

از پل رومی تا شور آباد فاصله‌ی کمی نیست. هشتاد نود زندانی در ماشین حمل گوشت بدون هیچ روزنی برای تنفس، در هم چپیده باید این راه را تحمل کنند، اکثراً روی هم در تاریکی استفراغ می‌کنند، برخی غش می‌کنند و یکی دو نفر می‌میرند. ماشین وارد اردوگاه جهنمی می‌شود.

باز شدن در پشت، هوای تازه و روشنایی باعث شادی کم جانی می‌شود که به آنی نمی‌پاید، چون به محض پیاده شدن چوبی محکم بر پشت زندانی فرود می‌آید. این مقدمه‌ی شلاق خوردن در برابر چهره‌ی غضبناک رهبر انقلاب است. نیم تنه باید لخت شود. با همان شلاق اول زندانی خود را خراب می‌کند. پس از سر تراشیدن و یک فصل کتک دیگر همه به مقام حیوانیت رسیده‌اند.

از این‌ها که بگذریم در قلب شهر و آبادی ماشین‌هایی پرسه می‌زنند که وقتی کسی در آنها پرتاب می‌شود از شهر که هیچ، از دنیا جدا می‌شود. به جمهوری جسمانی خوش آمدید. روزی فراخواهد رسید که کهریزک‌ها هویدا شوند. در این روزگار مدرن جزایری کشف خواهند شد که در آنها ماشین زمان به سیه چال‌های قرون وسطی برگشته است.

——————–

*ربوده شده

درباره‌ی Editorial

Editorial

همچنین ببینید

خبرگزاری فارس ادعا کرد: «عاملان» واکنش به «آمر به معروف» در اتوبوس بازداشت شدند

خبرگزاری فارس، نزدیک به سپاه، روز یک‌شنبه ادعا کرد که زنی که به دخالت یک …

پیشنهاد ترکمنستان برای ایجاد کریدور ترانزیت آسیای میانه‌، ایران‌، ترکیه

ترکمنستان پیشنهاد ایجاد دو مسیر بین‌المللی ترانزیت کالا را در چهارچوب کشورهای عضو سازمان همکاری‌های …

استقبال کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل از حکم محکومیت حمید نوری

کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران روز …

شهردار خوانسار برگزاری مراسم در گورستان برای قربانیان خودکشی را ممنوع کرد

شهردار خوانسار برگزاری مراسم ترحیم در گورستان این شهر برای ‌افرادی ‌را که به ‌دلیل …

نتانیاهو به بایدن: تحریم اقتصادی ایران کافی نیست؛ باید گزینه تهاجمی به کار برد

بنیامین نتانیاهو، رهبر اپوزیسیون و نخست‌ وزیر پیشین اسرائیل، روز پنج‌شنبه ۲۳ تیر در جو …

اعتصاب غذای محمدعلی زحمتکش، معلم بازنشسته، وارد هجدهمین روز شد

با تداوم اعتصاب غذای محمد علی زحمتکش که از ۲۴ اردیبهشت‌ماه امسال در زندان عادل‌آباد …

پوتین یک فرمان جدید تجاری در رابطه با ایران امضا کرد

رئیس‌جمهوری روسیه در آستانه سفر به تهران طی فرمانی، پروتکل الحاقی توافقنامه منطقه آزاد بین …

نرگس محمدی از زندان قرچک: زیر بار حجاب اجباری حکومت استبدادی زن‌ستیز نمی‌روم

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، در پیامی از زندان قرچک با حمایت از تلاش زنان …

«۲۰ تن» از کارگران معدن سونگون بازداشت شدند

اتحادیه آزاد کارگران ایران روز چهارشنبه اعلام کرد که در روزهای اخیر، حدود ۲۰ تن …

ادامه تجمعات بازنشستگان تامین‌ اجتماعی در اعتراض به افزایش ۱۰ درصدی حقوق‌ شان

بازنشستگان تامین‌اجتماعی روز چهارشنبه ۲۲ تیرماه در چند شهر ایران به تجمعات خود علیه مصوبه …

کانون نویسندگان ایران «موج اخیر سرکوب ها » را محکوم کرد

کانون نویسندگان ایران روز چهارشنبه ۲۲ تیرماه در بیانیه‌ای با عنوان «اعتراض به موج اخیر …

جعفر پناهی بازداشت خود را مصداق « آدم‌ ربایی » خواند

جعفر پناهی، کارگردان مطرح سینمای ایران و جهان، در تماسی تلفنی با همسر خود از …

سوری بابایی، فعال مدنی معترض به حجاب اجباری، بازداشت شد

سوری بابایی چگینی، کنشگر مدنی معترض به حجاب اجباری، شامگاه چهارشنبه، ۲۲ تیر، در قزوین …

اتهام میلاد حاتمی، چهره اینستاگرامی، « افساد فی‌ الارض » اعلام شد

اتهام میلاد حاتمی، از چهره‌ های مشهور اینستاگرامی، که در ترکیه بازداشت و به ایران …

دادستان خراسان رضوی از وجود پرونده‌هایی در مرحله صدور حکم قطع دست خبر داد

دادستان مرکز خراسان رضوی ‌اعلام کرد که پرونده اجرای حکم قطع انگشتان و دست چند …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *