اقدام نمادین تحریم مقامات آمریکایی از سوی ایران -مورد بحث رسانههای عربی قرار گرفته است.
به بررسی این موضوع پرداخته و ان را اقدامی انحرافی از سوی حکومت برای راضی کردن تندروها درداخل ایران ارزیابی کرده است و همچنین تامین امنیت منطقه از سوی این نشریه مهمتر از برجام ارزیابی شده است.
نویسنده مینویسد: رقابت ایران و آمریکا در دوران پس از انقلاب ۱۹۷۹ همواره صحنههای تماشایی داشته است.
در روزهای پُرآشوب پس از سرنگونی رژیم شاه، تظاهرکنندگان به سفارت آمریکا یورش برده و ۵۲ دیپلمات را به گروگان گرفتند. اکنون بازدید کنندگان از سفارت آمریکا لاشه هلیکوپتری را میبینند که در ماموریت نجات گروگانها در نزدیکی تهران سقوط کرد.
روز شنبه گذشته نیز در اقدامی نه چندان رادیکال، ایران ۵۲ نفر از مقامات آمریکا را در واکنش به ترور ژنرال قاسم سلیمانی تحریم کرد. آمریکا به ایران هشدار داده است در صورت هر گونه اقدامی علیه این افراد با پیامدهای شدید روبرو خواهد شد.
نیکی هیلی، سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد که در این لیست تحریم قرار دارد، در اظهار نظری که بیشتر شبیه طنز است گفت: با این تحریمها از قرار باید برنامه سفر آرامشبخش خود به ایران را لغو کنم.
این نشریه افزود با وجود این باید توجه داشت که در ورای این کار نمادین ایران، که همزمان با مرحله حساسی در گفتگوهای هستهای در وین صورت گرفته، ملاحظات راهبردی خاصی وجود دارد.
یک روز پس از تحریم مقامات آمریکایی از سوی ایران، حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه ایران در مصاحبهای گفت که طرفین به دستیابی به توافقی خوب نزدیک شدهاند.
مواضعی که اکنون ایران در پیش گرفته است با یکدیگر در تضاد قرار دارند. از یک سو ایران از نزدیک بودن به توافق سخن میگوید و همزمان به تحریم مقامات آمریکا مبادرت میکند.
این اقدام را میتوان نوعی راهبرد برای راضی نگهداشتن محافظهکاران بهشمار آورد که به توافق هستهای بدبین هستند.
گرچه ممکن است تحریم نمایشی مقامات آمریکا از سوی ایران برای برخی شگفتآور باشد، اما این اقدام در مقایسه با دیگر اقدامات ایران در منطقه چندان تعجب برانگیز نیست، اقداماتی همچون برنامه موشکهای بالستیک یا حمایت این کشور از اقدامات خشونتآمیز نیروهای نیابتی خود.
این نشریه در پایان چنین نتیجهگیری میکند که همان روزی که وزیر خارجه ایران از نزدیک بودن به رسیدن به توافقی خوب در وین سخن بهمیان آورد، سازمان ملل با انتشار گزارشی اعلام کرد که هزاران جنگافزار ارسالی ایران به حوثیهای یمن در دریای عرب توقیف شده است.
این موضوع مشخص میسازد که مذاکرهکنندگان در وین باید اولویتهای سادهای را در نظر بگیرند.
تضمین امنیت منطقه خاورمیانه، که در برجام نادیده گرفته شده، از جمله مهمترین مسایل است.
امروزه، مقابله با ساختن جنگافزار هستهای از سوی ایران به اندازه گذشته برای قدرتهای غربی، فوریت ندارد، اما باید توجه داشت که بیثباتی خاورمیانه به ثباتی بینالمللی، میانجامد.