در حالی که جمهوری اسلامی ایران تمام تمرکز خود را بر افزایش زاد و ولد و افزایش جمعیت متمرکز کرده است و در تلاش است تا تمامی راهکارهای جلوگیری از بارداری را محدود سازد، کارشناسان از افزایش میزان ناباروری در بین زوجهای مایل به فرزندآوری هستند، خبر میدهند و آن را به عنوان یکی از چالشهای پیش روی خانواده عنوان میکنند.
پارسانژاد رئیس انجمن باروری و ناباروری ایران در گزارشی با اشاره به اینکه حدود ۱۲ تا ۱۵ درصد از کل زوجهای ایرانی نابارور هستند، تعداد آنها را چیزی در حدود چهار تا پنج میلیون نفر عنوان کرده است و با بیان اینکه این رقم بر اساس مطالعات اپیدمولوژیک گسترده اعلام شده است، بالاترین دلیل ناباروری را مشکلات مربوط به تخمکگذاری عنوان کرده است. پارسانژاد همچنین علتهای زنانه در ایجاد ناباروری را ۶۵ درصد و علتهای مردانه را ۳۵ درصد عنوان کرده است.
گرچه دبیر انجمن ناباروری دلیل این ناباروریها را مسائل روحی و روانشناختی و همچنین بیماریهای مقاربتی عنوان کرده است، اما کارشناسان اجتماعی تاکید دارند که اجبار زنان به استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری نیز جزو عواملی است که میتواند به عنوان یکی از دلایل اصلی در ایجاد مشکل در تخمکگذاری مدنظر قرار گیرد.
به دلیل مسائل فرهنگی و اجتماعی، در ایران عمدتا زنان هستند که برای پیشگیری از بارداریهای ناخواسته از روشهای مختلف پیشگیری از بارداری و بهخصوص قرص جلوگیری از بارداری استفاده میکنند که این عامل میتواند در استمرار عدم تخمگذاری تاثیرگذار باشد.
ضمن اینکه برقراری رابطه جنسی خارج از ازدواج و قبل از ازدواج که در بین زنان در سالهای اخیر افزایش داشته است، و الزام زنان به جلوگیری از بارداری از دیگر عواملی است که ممکن است بر روند تخمکگذاری زنان طی سالهای ارتباط جنسی و جلوگیری از بارداری تاثیر گذاشته باشد.
به گفتهی برخی، ارگانیک نبودن غذاها و همچنین استفاده از مواد شیمیایی غیر استاندارد در تولید مواد پروتئینی و دیگر مواد غذایی که به واسطهی عدم نظارت بر روند تولید مواد غذایی انجام میشود، از دیگر عواملی است که پیش از این بارها بر تاثیر آن بر ناباروری تاکید شده بود.
همچنین برخی کارشناسان، ایجاد پارازیتهای رسانهای و آلودگی مزمن آب و هوا را نیز از جمله دیگر عواملی میدانند که ممکن است بر افزایش ناباروری تاثیر داشته باشد.
برخی کارشناسان تاکید دارند که جمهوری اسلامی با وجود تاکید گسترده بر ضرورت افزایش جمعیت، با نادیده گرفتن سیاستگذاریها و اقداماتی که به شکلی سازمانیافته بر افزایش ناباروری و کاهش زاد و ولد تاثیرگذار است، در واقع با عدم سیاستگذاری صحیح و کمتوجهی به سیاستها و اقدامات بازدارندهی خود، علاوه بر آنکه در عمل بر خلاف سیاست کلی نظام در خصوص افزایش جمعیت عمل میکند، با کمتوجهی نسبت به کاهش اقداماتی که ممکن است منجر به افزایش ناباروری شده باشد، منجمله ارسال پارازیت، علاوه بر کاهش جمعیت، به تنشهای خانوادگی ناشی از ناباروری که در بسیاری از موارد به افزایش طلاق و آسیبهای خانوادگی منجر میشود نیز دامن زده است.
در عین حال پارسانژاد تاکید کرده است که تاکنون مطالعهای در ایران انجام نداده است که نشان دهد آلودگی محیط، امواج و مسائلی مانند استرس تا چه اندازه بر میزان ناباروری تأثیرگذار بودهاند.