بخش انگلیسی سایت الجزیره در مطلبی به سیاست‌های فریب و بلوف‌های تبلیغاتی اسرائیل در مورد فلسطین و مسئله هسته‌ای ایران پرداخت و نوشت، قدمت این سیاست به قدمت عمر دولت اسرائیل است.
در خلال دهه‌های گذشته، اسرائیل در مورد تهدیدات بلوف می‌زد و آن‌را بهانه‌ای برای جنگ‌های پیشگیرانه و توجیهی برای حفظ سرزمین‌های اشغالی قرار می‌داد و فلسطینیان و اعراب را تروریست‌های نفرت‌انگیز و شیطان صفت که خواستار نابودی اسرائیل هستند توصیف می‌کرد.
نویسنده می‌نویسد، اسرائیل این‌گونه اتهامات را به‌ویژه پس از پیروزی در جنگ سال ۱۹۶۷ با مهارت و موفقیت مطرح و آن‌را به شکل هنر فریب، اخاذی و تبلیغات بدل کرده است. تل‌آویو همواره ادعا کرده است که به‌خاطر امنیت ملی و حتی بقای خود، چاره‌ای جز تهاجم غیرقانونی، اشغالگری، حبس جمعی، ترور یا حمله پیشگیرانه ندارد.
بنابراین، زمانی که اسرائیل ماه گذشته، تنها چند روز قبل از اعلام گسترش شهرک‌سازی در کرانه باختری اشغالی، شش گروه برجسته حقوق بشر فلسطینی را به‌عنوان سازمان‌های تروریستی معرفی کرد، نباید تعجب‌آور باشد.
نویسنده سپس به مسئله ایران می‌پردازد و می‌نویسد، اظهارات در مورد توانمندی و قصد ایران برای ساخت و استقرار تسلیحات هسته‌ای اغراق‌آمیز بود و برای حدود سه دهه، نتانیاهو اتهامات علیه ایران را رهبری و این کشور را به تولید مخفیانه تسلیحات هسته‌ای برای استفاده علیه اسرائیل متهم می‌کرد.
وی می‌افزاید، نتانیاهو شاید نتوانست قدرت‌های غربی را به استفاده از زور علیه ایران متقاعد کند، ولی موفق شد آنها را به‌سوی حفظ تحریم‌های فلج‌کننده علیه ایران سوق دهد. در دهه ۲۰۱۰، اسرائیل، اوباما را در مورد ایران و فلسطین تحقیر و او را به حمایت از دیپلماسی خطرناک با هر دو متهم کرد.
اوباما که تحت تأثیر بلوف‌های اسرائیل قرار گرفته بود، ضمانت‌های امنیتی آمریکا را تقویت کرد. بلوف‌زنی‌های اسرائیل موفقیت چشم‌گیری به‌همراه داشته و حامیان غربی را تحریک و از رهبران غربی باج‌خواهی کرده است تا به نفع اسرائیل صحبت کنند و آنها را آشتی‌جو یا همدست با جنگ‌ها، جنایات و جنایات جنگی خود نشان داده است.
نویسنده در پایان چنین نتیجه می‌گیرد که گرچه هیچ یک از موارد فوق به‌معنای کم اهمیت جلوه دادن نگرانی‌های عاجل امنیت ملی اسرائیل نیست، ولی بلوف زدن‌های آن ابزاری برای گسترش نفوذ و تسلط آن بوده است. و درواقع، این بلوف‌زنی‌های اسرائیل تا حدی تداوم روحیه ترس جنون‌آمیز در خاورمیانه است، ولی همچنین سرپوشی برای سرکشی و ستیزه‌جویی‌های آن محسوب می‌شود.
