با بالا گرفتن بحران مسئله مذاکرات هستهای و احیاء برجام در روابط ایران و آمریکا هفته نامه تایم چاپ آمریکا به بررسی ابعاد این موضوع پرداخته و چشم اندازهای گزینه پیش روی آمریکا از تحریم تا مقابله نظامی و نیز توافق را مورد بررسی قرار داده است.
یان برمر درمجله تایم با مطلبی تحت عنوان چه بسا یک آمریکای پریشان و یک ایران بلاتکلیف فاتحه توافق هستهای را بخوانند معتقد است دیپلماسی اکنون متوقف شده و چشماندازهای موفقیت در حال کمرنگ شدن است و وضعیت به گونهای است که آمریکا و ایران به رویارویی نزدیکتر میشوند.
وی معتقد است خروج دستپاچه آمریکا از افغانستان ضریب ریسکپذیری بایدن دربرابر ایران را پایین آورده است، چرا که این ریسکپذیری میتواند اتهام سازشکاری جمهوریخواهان علیه او را در پی داشته باشد و لذا کارتهای بایدن کاملا محدود است.
وی میگوید که اسراییل در هراس است که تمرکز سیاست خارجی بایدن روی چین و عزمش برای چرخش تمرکز امنیتی آمریکا به آسیا، باعث شود که اسرائیل تنها بماند. در این میان همزمان نگرانی متحدان عرب آمریکا نیز درباره جنگهای نیابتی و تهدیدهای سایبری ایران بیشتر میشود.
نویسنده معتقد است که با کمرنگ شدن امیدها برای احیای توافق هستهای، ایران روی یک توافق محدودتر پافشاری خواهد کرد. و لذا ایران برای رسیدن به این دستاورد، درجه غنیسازی اورانیوم را افزایش و از سانتریفیوژهای پیشرفته بیشتری استفاده خواهد کرد و تکنیکهای تبدیل اورانیوم به فلز را که در ساخت بمب هستهای کاربرد دارد، مورد آزمایش قرار خواهد داد. نویسنده معتقد است ادامه تحریم اقتصادی از سوی آمریکا میتواند با واکنش ایران در منطقه را به دنبال داشته باشد.
نویسنده معتقد است که ممکن است که ادامه فشار اقتصادی باعث برانگیختن اعتراضات ضددولتی شود و در صورتی که ایران نخواهد در زمینه هستهای کوتاه بیاید ممکن است در منازعات خاورمیانهای که ایران مستقیم و غیرمستقیم در آنها مشارکت دارد، مانند عراق و یمن آشوبهایی را ایجاد کند.
نویسنده معتقد است عامل بازدارنده ساخت بمب از سوی ایران هراسی است که از حملات آمریکا و اسراییل در داخل ایران و جود دارد، چون هنوز سیستم اعتماد بهنفس لازم برای پاسخگویی کارآمد به این حملات ندارد.
نویسنده سپس به ریسک عملیات نظامی از سوی اسراییل میپردازد و میگوید احتمال قویتر این است که اسراییل ابتدا در سایتهای هستهای و نظامی ایران خرابکاری کند که این هم اقدام خطرناکی است و میتواند انتقامجویی ایران، بهویژه در فضای سایبری، را بههمراه داشته باشد. هر نوع اشتباه محاسباتی از سوی دو طرف بسیار خطرناک خواهد بود.
نویسنده میگوید موقعیت روسای جمهوری ایران و آمریکا، و توان بازیسازی هر دو آنها، ضعیف است و این باعث میشود ازسرگیری توافقی که بیشترین منافع را برای هر دو طرف داد، بسیار دشوار شود.